Nu het weer zich deze dagen eindelijk eens van z’n goede kant liet zien besloot ik afgelopen dinsdag eens te beginnen met het opruimen van de schuur. Een klusje wat ik al jaren uitstel, maar nu toch eindelijk eens moest gebeuren. Jaren van onnodig oppotten van niet meer gebruikte fietsspullen en resten van mislukte huis, tuin- en keukenklusjes hadden mijn kleine schuurtje getransformeerd in een bijna ondoordringbare chaos met daartussen de fietsen en andere gebruiksvoorwerpen.
Vele potten verf, meestal gevuld met restjes die op zichzelf al een hele geschiedenis vertellen, verdwijnen in een grote doos ter afvoer richting de ROVA. Helemaal achter in de hoek, op een plank, vind ik nog een oud halfhoog sinaasappelkistje, met daarin tussen een aantal potten en nog meer verfblikken een verlaten muizennestje en op de bodem een opgevouwen krant.
Als ik alle rommel uit het kistje verwijderd heb valt mijn oog op een iconische wielerfoto; Bernard Hinault en Greg Lemond die hand in hand over de finish komen op de top van de Alp d’Huez. Mijn interresse is gelijk gewekt en de rommel in de schuur laat ik even de rommel…

De datum rechtsboven aan de pagina van de Zwolsche Courant vermeld dinsdag 22 juli 1986. Omdat ik pas in 1991 in dit huis ben komen wonen betekend deze ontdekking dat het kistje met krant en al is meeverhuisd van Assendorp naar Zwolle-zuid in 1991, of dat ook geldt voor het muizennestje blijft voor altijd een mysterie.
In een nog wat fris zonnetje blader ik eens door de courant, die er voor z’n 30 jarige leeftijd nog opvallend patent uitziet. Het gaat om de 197e jaargang, nummer 170.
Op de voorpagina wordt, buiten het bericht over de Tour van dat jaar, o.a. melding gemaakt van een treinongeluk in Brummen, blijkt dat de paling in Nederland wordt bedreigd door een parasiet, meld Jan Pelleboer dat Juli even wat wisselvalliger wordt en stelt de nationale ziekenfondsraad vast dat het loon in ziekenhuizen te laag is. Helemaal linksonder staat nog een artikeltje waarin Wim Kok meldt dat Den Uyl opvolgbaar is maar ook onnavolgbaar..waarvan, met terugwerkende kracht, akte.

Maar, Toerkoorts zou Toerkoorts niet zijn als mijn aandacht zich niet vooral richtte op het sportkatern en de berichtgeving over de 18e etappe van de Tour van 1986.
De rechtstreekse beelden van de gezamenlijke vlucht van de beide kopmannen van de La Vie Claire, overgoten met het bijna hysterische commentaar van Mart Smeets, staat mij nog altijd helder voor de geest. Het was het jaar waarin Greg Lemond de sterkste was maar waarin hij vreesde door zijn ploeggenoot en vijfvoudig winnaar Bernard Hinault ‘geflikt’ te worden.
Het jaar ervoor had Greg Lemond Bernard Hinault aan z’n vijfde Tourzege geholpen met de toezegging van Hinault, ploegleider Köchli en ploegeigenaar Bernard Tapie dat de Amerikaan het jaar erop de onbetwiste kopman zou zijn en de koppige Breton Hinault voor hem zou knechten.
In het begin van de ronde leek het er ook verdacht veel op dat Hinault helemaal zijn eigen plan trok en naarmate de Tour van 1986 vorderde werd Lemond steeds paranoider. Pas na de beruchte 18e etappe van Briancon naar Alpe d’Huez, waarin de beide kemphanen dus gezamenlijk optrokken en de rest hun wil oplegden, kon Lemond gerust ademhalen en een voorschot nemen op zijn eerste Tourzege.
Een blik op het algemeen klassement na die 18e etappe leerde dat Lemond 2.45 voorsprong hield op Hinault en maar liefst 7.41 op de Zwitser Urs Zimmerman. Beste Nederlander was Steven Rooks op de 9e plaats op een achterstand van 26.30.
Over de Tour de France van 1985 werd jaren later een documentaire gemaakt onder de titel ‘Slaying the Badger’ met de strijd tussen Lemond en Hinault als rode draad.

En ik? Ik keer langzaam weer terug in het heden en als ik helemaal uitgebladerd ben wacht nog steeds de schuur en rest van de rotzooi….